Eğilme Hakan Albayrak, Sana Bu Yakışır…
5 Haziran 2009, Cuma
“Rüyasında Ebû Zerr’i görmüş her zaman olduğu gibi. Ebû Zerr çölde can çekişiyormuş. O esnada oradan bir kervan geçiyormuş. Karısı kervanın önüne atılıp “Ey Allah’ın kulları! Şurada yatan adam Ebû Zerr’dir; ölmek üzeredir. O soylu, o yoksul adama bir kefen sunacak kimse yok mu içinizde?” diye haykırmış. Kervandakiler ürpermişler: “Ne? Ebû Zerr mi? Yitik vicdanımız!” demişler. Hemen koşup Ebû Zerr’e bir kefen sunmuşlar. Ebû Zerr son bir gayretle doğrulup kefenin kamu malı olup olmadığını sormuş. “Değildir” demişler. “O halde kabulümdür” demiş Ebû Zerr. Kelime-i şehadet getirip ruhunu teslim etmiş. Son nefesi yüzyılları aşıp dostum Ebuzer’i bulmuş. Ebuzer titreyerek uyanmış. Kalkmış, giyinmiş, kuşanmış ve yola koyulmuş. Yolda beni görünce durmuş.
“Üstad” dedim, “ne var ne yok sorusuna bundan daha muhtevalı bir cevap almamıştım hiç… Bu aralar işsizim. Sana birkaç gün takılabilir miyim?”
Bavyera yapımı antik motosikletinin sepet kısmını işaret edip atlamamı söyledi. Vira Bismillah! Eski Türk denizcileri gibi “Ey rüzgâr, ne yandan esersen es; her yer bizimdir” diye gürleyerek yola koyulduk…”
Böyle devam edip gider bu hikâye; yazarı Hakan Albayrak’tır. Bu güzel hikâyeyi Peygamber Efendimizin sır kâtiplerinden, sahabenin “ilim deryası”, aynı zamanda doğruluğu, hakseverliği, şartlar ne olursa olsun eğilmezliğiyle tanınan ve “yalnızlığıyla” bilinen Hz. Ebuzerr(r.a)’ın tavrı ve yaşam biçiminden ilhamla kaleme almıştır. Onu çağımıza tekrar getirmiştir. Kervandakilerin sorduğu gibi; “Ne? Ebuzerr mi? Yitik vicdanımız…”
Bilenler hatırlayacaktır. Bilmeyenlere ise tavsiye ederim.
Bugünlerde Hakan Albayrak başka bir tartışmayla anılır oldu. Adı gündeme geldi, çünkü “mayınlı arazide” dolaştı. Sonradan öğrendik –ki bu yazı kaleme alınırken Yeni Şafak gazetesinin internet sitesindeki yazısı yayından kaldırılmış- sansürlenenlerden olmuş… Hakan Albayrak, son günlerde Suriye sınırındaki “mayınlı arazinin temizlenmesi” konusunu irdeliyor, bir ihtimal olarak gündeme gelen İsrail’in buralarda “ne işinin olduğunu” soruyor, kendi köşesinden tabiri caizse sataşıyor, çakıyor, başta başbakan olmak üzere, hükümetin tavrını sorguluyordu. Hatta AKP tabanını bu konuda duyarlı olmaya yönlendiriyordu. Bir tepki oluşmazsa, konunun “güme gideceğinden” endişe ediyor ve “delikanlı” gibi “bu işteki bit yeniğini” idrak etmeye çalışıyordu.
Özetle şunları dile getiriyordu Hakan Albayrak, “telefondaki AKP’li bir dostuna” yönelik;
“Öncelikli tercihiniz mayın temizleme işini tek başına ihale etmek ise, bunu bugüne kadar niye yapmadınız? Şimdi niye yapmıyorsunuz? Mayınları temizleyecek firmanın o araziyi kiralamasına imkân tanıyan bir kanuna neden ihtiyaç duyuyorsunuz? Böyle bir ihtiyacın olduğunu nereden çıkarıyorsunuz? Mesele sizin dediğiniz gibi olsaydı, açardınız mayın temizleme ihalesini, bakardınız tekliflere, ne yapacaksanız ondan sonra yapardınız. 'Biz bu parayı ödeyebiliriz' veya 'ödeyemeyiz' derdiniz. Gerekirse ihaleyi iptal eder, kanun çıkarma işine ondan sonra girişirdiniz.”
Sonra da devam ediyordu:
“Yorum yapmadı. Böylece cevabımı almış oldum. Aldığım cevap: Hükümet bu konuda yeterince açık değil ve olamıyor… Bir sıkıntısı var, söyleyemiyor…”
Sonra başbakan Recep Tayyip Erdoğan, AKP meclis grubunda bir çeşit “öfke krizi” içinde “konunun muhalefet ve bazı köşe yazarları tarafından provoke edildiğini” ifade edince; bu sefer “Sayın Başbakan’a Sorular ve Cevaplar” adında bir yazı kaleme aldı. Yazı sağlam bir çıkıştı, doluydu, dikine bir üsluptu, “ayar verdiğini” sananlara, sıkı duruşlu bir “restti…” İşte sansürlenen, internet sitesinde yayınlanıp gazetede yayınlanmayan, sonra internet sitesinden de bir süre kaldırılıp, tekrar yayınlanan ve gündem oluşturan yazı buydu… Gerçi belirtmiş olduğumuz gibi öncesi vardı bu tepkinin ama bu yazının artık “adresi belliydi…”
“Biz bunları niçin yazmışız?” diyordu başbakana yönelik olarak ve ekliyordu ;
“AK Partili yetkililerin ve bilhassa zât-ı âlinizin konuyla ilgili açıklamalarına istinaden yazmışız.
Mesai arkadaşlarınızın bize verdikleri 'Mayın temizleme işinin maliyetini karşılamakta müşkülatımız olabilir diye yap-işlet-devlet seçeneğini sunduk. İlgili ihaleye tabii ki İsrail firmaları da girebilir' bilgisine istinaden yazmışız.
Bizzat sizin 'Bu işi İsrail'e versek ne olacak? Şu dinden bu dinden diye yabancı sermayeye karşı çıkılır mı? Paranın dini-ırkı yoktur. Adam buraya gelecek, yatırım yapacak, Ahmet'i-Mehmet'i istihdam edecek' mealindeki PROVOKATİF konuşmanıza istinaden yazmışız.
Ve ben şahsen 'Ne münasebet? 500 milyon dolarlık bir iş için Suriye sınırımızda İsraillilerin fink atmasıyla sonuçlanabilecek bir süreç başlatılır mı?' diye yazmışım.”
AKP’yi eleştirenlere ve özellikle “AKP” diyenlere sinirlenen, sansür koyan, öfkelenen, kibrinden bazen krize giren, eleştiriye tahammülsüz, kompleksli bir kişi karşısında Hakan Albayrak, “içinde bulunduğu” camiaya bir işaret fişeği çakmıştır. Orada birisi var ve herkese aklınca “çeki düzen” veriyor, “ayar” veriyor, saldırıyor, kafasına göre “tiye alıyor.” Hakan Albayrak da vaziyete bakıp “peki efendim, oldu efendim, nasıl tenzip buyurursanız efendim” mi diyecek? Demedi zaten… Hür tefekküre yakışan bir şekilde sorunu irdeledi.
En nihayetinde Hakan Albayrak’ın bir çok konuda dile getirdiği fikirlere destek vermeyebilirsiniz. Katılmayabilir, eleştirebilir, yadırgayabilirsiniz. Bazen rahatsız edici de olabilir. Ancak o “vicdanının sesine” kulak veren ve “hak edene hakkını vermeye” çalışan bir üslup benimsemiştir. Yangın yerine dönen bu coğrafyada, küllerinden yeniden doğabileceğine inandığı bir medeniyet tasavvuru ekseninde fikirlerini dile getirir. İttihad-ı İslam’ın altını çizer, küresel emperyalizmin üstünü… Bosna alevler içinde kalmıştır, vahşetin en rezil manzaraları ortaya çıkmıştır, “varını yoğunu” oraya yönlendirmiştir. Kosova darda kalmıştır, gözlerini oraya dikmiştir. Kafkasya’da yaşanan ve Müslümanları zora sokan bir durum varsa onu işaretlemiştir. Lübnan, Filistin, Irak ve Afganistan’da dünyanın gözleri önünde yaşanan işgallere, katliamlara, zulümlere karşı sesini yükseltmiştir. Hatta Afrika’da, Asya’da, Avrupa’da ve dünya sathında, Müslümanların var olduğu her yerde, yaşanılan bir zulüm varsa onu gündeme getirmeye çalışmıştır. Unuttuklarımızı hatırlatmaya çalışmıştır. Statükoyu ve sistemi sorgulamıştır. Bu minvalde bir düşünce biçimi oluşturmaya gayret göstermiştir.
“Mayınlı arazide” dolaşırken de aynı tavrı sergiledi. Susmadı. Bir köşeye sinmedi. “Dur bakalım ne olacak?” demedi. Sordu, sorguladı, dikine konuştu, ihtimalleri değerlendirip tespitlerini ortaya koydu… Başbakana karşı pısırık davranmadı.
Bir Cuma günü yazıyorum bunları, satırlarda onu anlatıyorum.
Şimdi “Ebuzer’in” yazarına hakkını vermenin, “sansür” yediği bir anda ve “ayıp ediyorsun ama” denilen meclislerde “yalnız” kaldığını hissetmemesi için, bu “delikanlı tavrın” devamı için, ona destek vermenin vicdan rahatlığını yaşıyorum. Kendine yakışanı yaptığını ve bundan sonra da yapması gerekenin bu olduğunu düşünüyorum. Bunu bekliyorum.
Eğilme Hakan Albayrak… Vazgeçme, çaktığın “işaret fişeği” millet vicdanını da aydınlatmıştır. Kör biatler, kör idrakler, kör iyimserlikler içinde sen “yalnız” kalsan da yolunda yürümeye devam et…
“Ebuzer” de bunu isterdi ve seni “sağ gözünden öperdi…”
Allah’a emanet ol…
Erkan ÇAKICI
Konu: EĞİLME HAKAN ALBAYRAK,SANA BU YAKIŞIR 
Ptsi 8 Haz. 2009 - 18:03
Mesaj Sayısı
Doğum Tarihi