sonbahar sarısıyla tüm reklerim soldu
bana reva gördüğün ahde vefa bumuydu
davadan sırt çevirip gitmek olurmuydu
gün döndü yiğidim dön artık geri
senin için aglayan gözlerime kan doldu
sanırmısın gittin diye bu dava son buldu
gençliğin gözünde gördüm turan kuruldu
gündüzlerim geceye döndü karanlık doldu
gün döndü yiğidim dön artı geri
senin için ağlayan gözlerime kan doldu
görmüyormusun ser verip sır vermeyenleri
işkencede soykırımda katledilip öldürülenleri
dostun dostu sattıgı bölücü kahbe düzenleri
gün döndü yiğidim dön artık geri
güldür artık senin için aglayan bu gözleri
tanrıdağlarının bozkurt bakışlı yiğidi
bir od düşürüp yüreğime uçmaga gitti
vatan sağolsundu onun son sözleri
gün döndü yiğidim dön artık geri
güldür artık senin için aglayan bu gözleri
gidipde görsem seni içine alan o mezarı
gözyaşlarımla sulasam yattığın toprağı
dikecegim elbet başına şanlı bayrağı
gün döndü yiğidim dön artık geri
dindir artık senin için aglayan bu gözleri
ben değil bağlamanın telleri aglıyor
türküler yas tutup karalar bağlıyor
ananda gece yatağında adını sayıklıyor
gün döndü yiğidim dön artık geri
bitir artık bu hasreti böyle olmuyor
benden nasıl aldı kara toprak seni
ne zaman duyacagım vatan diyen sesini
son kez görebilseydim gülen gözlerini
gün döndü yiğidim dön artık geri
bitir artık böyle olmuyor bu hasreti
zaman dediğin içimde yanıp sensiz bitiyor
bak kuşlar bile bu ğün bir garip ötüyor
yavrusuna kavuşan nasılda seviniyor
gün döndü yiğidim dön artık geri
bitir artık bu hasreti böyle olmuyor...
YAZAN:ümit TAPMAZ