KIYAMETTEN ÖNCE..!
Kan değdi yine yıldızlarıma… Ve öfke ve ihanet ve gözyaşı gecenin koynunda taşıdıkları… Sınır çiziyor birisi ötelerden. Ve alkış tutuyor buna soyunu şaşıran. Bir millet ki dünyaya boyun eğdiren, şimdi oyuncak olmuş, köşe bucak oynanan. Gözlerimiz görmüyor sanki, ellerimiz mi bağlı, ne oldu damarımızda gezen asil kana… Uyanmak için ölmek mi gerek ağa…
Kurşunun kime değdiğinin ne önemi var. Değil mi aynı, damarda dolaşan kan. Gözyaşlarımız düşmüyor mu aynı tabutlara. Her bayrak olan Mehmet’in ardı sıra girmiyor muyuz toprağa… Susmak niye şimdi. Haykırmak için ölmek mi gerekli…
Kimliğimizle oynayana nedendir bu müsamaha. Dalımızı kırmaya çalışana bu hoşgörü biraz fazla. Kendini açarak kim olmuş ki dünyaya hükümdar, özümüzü yitirdik mi, orta oyunlarına malzeme olacak kadar… Kukla olacaktık madem Alpaslan niye kefen giydi. Fatih’in başka işimi yoktu da İstanbul’u fethetti. Türk’e kefen biçilemeyeceğini göstermek için ölmek mi gerekli…
Kızarmalı artık yüzümüz. Daha dün yine yandı bağrımız. Sesimizi kesmeye kalkan boğaza sarılmalı ellerimiz. Adımızı hatırlamalı, kendimize bağırmalıyız. Evvel, ahir dünya Türk’ün olacak, bunu herkes bilmeli. Kıyametten önce tarihi son kez yazmalıyız…
Gökberk TİYANŞAN