Gıybet, söz yangınıdır!

Gıybet, söz yangınıdır!

Mehmet Çalışkan ağabeyle hacca gitmiştik. Bir odada on kişi kalıyorduk. Odada bulunan ağabeylerin hepsi, müftü, hoca, âlim kimselerdi. Birilerinin aleyhinde konuşulduğu bir an Mehmet Çalışkan ağabey beni yanına çağırdı, "Ömer efendi" dedi, "Ben çok hastayım..." "Aman ağabey neyin var?"

"Ben kimsenin arkasından konuşamıyorum, acaba ne yapsam?"

"Tamam ağabey tamam, anladık." diyerek sustum. Aleyhte konuşmalarımızda, bir yazarın kitabını tenkit ederdik veyahut falan kişinin yanlış fetvası hakkında konuşurduk. Yani bize göre konuşmalarımız gıybet değil, ilmî tartışmalardı. Fakat Çalışkan ağabey, onlara da razı olmazdı.

Bir arkadaş, bir kızla evlenmek istiyordu. Hiç alakası olmayan bir başka adam geldi ve o ailenin aleyhinde konuştu. Bunun üzerine arkadaş, evlenmekten vazgeçti. Gıybet, bir yuvayı daha doğmadan boğdu...

Arkadaşı ikna etmeye çalıştım; "İnsanlık halidir, hemen vazgeçme. O kızın ailesini tanıyorum, muhterem insanlar. Kızcağız iyi huylu, dürüst bir hanımdır." dedim fakat arkadaşım, söylenen sözlerin tesirinde kaldığı için evlenmedi...

Her insanın zaafları, noksan yanları bulunur. İşte bir başkası, insanların bu yanlarını konuşursa o konuştuğu kişi ona düşman olur. Bir millet birbirine düşman olursa geriye bir şey kalmaz.

Gıybet, bir insanın yüzüne söyleyemeyeceğimiz, hoşlanmayacağı sözleri arkasından söylemektir. Allah, Kur'an-ı Kerim'de hiçbir kötü fiili, "ölü kardeşinin etini yemek" kadar tiksindirici bir ifadeyle men etmemiştir. Demek ki gıybet, bu kadar kötü bir iş... Söyleyeceğimiz sözler bitti mi ki, onu bunu çekiştiriyoruz?.. Gıybet, edepsiz insanların işidir. İnsan, kınadığını yaşamadan ölmezmiş. Bunu ben söylemiyorum, Peygamberimiz (sas) söylüyor. "Bir kimse, kardeşini bir kusur ile ayıplarsa, o kimse ölmeden o kusuru işler." buyurmuş Peygamberimiz (sas).

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri, bir yemeğe davet edilmiş. Yemeğe başlayacakları sırada davetlilerden birisinin henüz gelmediğini fark etmişler. İçlerinden birisi demiş ki, "O ağır bir adamdır." İbrahim Hakkı Hazretleri anlamış ki bu gıybet devam edecek, bu kıvılcım yangına dönüşecek, "yanmaktansa kalkıp gitmek daha iyidir" demiş, sofradan kalkıp gitmiş.

Bazıları diyor ki, "Allah'ın bildiğini kuldan mı saklayalım?" Allah, bizim her halimizi biliyor diye çıplak gezebiliyor muyuz? Aynı şekilde Allah her şeyi bilir amma, biz Allah'ın bildiklerini bildiremeyiz.

Peygamber Efendimiz (sas), "Gıybet zinadan daha kötüdür." buyurmuş. Sahabe de demiş ki, "Nasıl olur Ya Resulallah?" "Adam zina eder. Sonra tevbe eder, Allah mağfiret buyurur. Gıybet eden ise gıybeti edilen kişi affetmedikçe mağfiret olunmaz." buyurmuş.

Bana göre gıybetin tek çaresi Allah'tan korkmaktır. Çünkü ağzımızı yaratan Allah, ağzımızdan çıkan sözleri işitir ve hesabını sorar.

Gıybet, söz yangınıdır! Hekim5

Hekimoğlu İsmail

Derleyen : Yusufiyeli Cengiz Akyıldız

çok önemli bir konu ve hepimizin hayatımızda çok dikkat etmesi gereken bir durumdur,öncelikle bu konuyu bizimle paylaştığınız için ALLAH razı olsun..

Peygamber Efendimiz HZ MUHAMMED(s.a.v)buyuruyorlar ki;
'' İnsan vücudunda bir çiğnem et parçası vardır.O bozulmuşsa bütün vücud bozulmuştur eğer o bozulmamışsa bütün vücud temiz kalır.''

zaten gıybet yaptığımız zaman yaptığımız bütün hayırlı işleri iyilikleri bitirir.herşeyden önce başkalrının kusurunu araştıracağımıza önce her zaman kendi eksiğimizi görmeliyiz. Eğer orda bir hata eksiklik görürsek şayet bunu herkezin içinde değil bir kenarda onu tatlı dille söyleyip uyarmaktır onu kırmadan .

Peygamber Efendimiz(s.a.v) buyuruyor ki;

Gıybet edeni susturmak sünnettir.Bu sünneti yerine getirene 4 şey verilir;
1) İyi insanların kalbinde muhabbet
2) Kötü insanların kalbinde sünneti ihya edenlere karşı korku ve heybet
3) Rızık genişliği
4)Dinde kuvvet bulur.

Peygamber Efendimiz(s.a.v) buyuruyor;
Gıybetten sakının.Çünkü onda 3 çeşit afet vardır.
1) Duası kabul olunmaz.
2)Hayırlı kabul olmaz.
3)Üzerinde günahlar birikir.

evet gıybetin hem konuşmada hemde konuşmamada olan fayda ve zararları gördük bizlerde bir müslüman olarak gıybet eden değil gıybeti susturanlardan olalım.Gıybet edilen ortamdan uzak duralım.Başkalarının arkasından konuşmamayı kendimize kural kabul edip hayatımızda uygulayalım.
Bu şekilde yaparsak hem ALLAH'a layık kul EFENDİMİZEDE hayırlı ümmet oluruz...
RABBİM İŞLEMİŞ OLDUĞUMUZ TÜM GÜNAHLARIMIZI AFFETSİN...

SELAM VE DUA İLE...

Misafir

Bu denli önemli bir konuyu bizlerle palaştığın için öncelikle çok teşekkür ederim abi,Allah razı olsun.Bu yazıda yazılan herşeye sonuna kadar katılıyorum.

Birgün Hz. Aişe ile peygamber efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) oturuyorlardı.Yanlarına bir kadın geldi ve kısacadurup geri gitti.Kadının gitmesinin ardından Hz. Aişe dediki ''Gözleri ne kadar da güzel''.Bunu derken de tam o sırada ağzında lokması vardı ve peygamber efendimiz dediki Hz. Aişe'ye ''Çabuk yediğin lokmayı çıkar ya Aişe,zira gıybet eden ölmüş kardeşinin etini ymiş gibi olur''.Bu sözler üzerine lokmasını çıkardı ve gördüki ağzından çıkan et parçasıydı!Bunun üzerine hemen tevbe etti.

Yaşanmş bu olaydan da anlayabileceğimiz gibi gıybet çok günahtır ve dinimizce haramdır.Güzel bişey bile demiş olsak arkasınan söylediğimiz için gıybet etmiş sayılırız.Peygamber efendimizin de dediği gibi konuşurken yahayır konuşmalıyız ya da susmalıyız kİ zaten insanın başına ne elirse dilinden gelir.Dilimizi haramdan ve kötü sözden,dedikodudan,iftiradan sakınmalıyız.Unutamalıyızki ameller niyetlere göredir.Zaten gıybet etmek işlediğimiz tüm güzel amelleri mahfeder,sıfırlar.Çünkü gıybetin günahı altından kalkamayacağımız kadar günahtır.Gıybet etmek yerine insnaları Allah yoluna davet edersek,hayırlara teşvik edersek,iyiyigüzeli ve doğruyu konuşursak salihamel işlemiş oluruz ve mükafıtını da alırız.Oysaki gıybet yaparak kendimizi çıkmazlara itiyoruz.İnsandır bu.Elbetteki hepimizin kusurları olacak,elbetteki hepimiz günah işleyeceğiz,hata yapacağız ama bu hatalarımızdan hem dilimizle hem de kalbimizle tevbe emeliyiz.Br kişiki din kardeşinin ayıbını kusurunu örterse Allah da onun ayıbını kusurunu örter.Yok ortaya çıkarırsa onunda ayıbı kusuru ortaya çıkar.Hata işleyeni kınarsa da aynı hatayı yapmadan ölmez.Allah ona aynı günahı işlettirir.Bu yüzden din kardeşlerimizin ayıbını yüzüne vurak yerine ört pas etmeye çalışmalı,yeri gelince yüz yüze kendimiz ona atasının farkına varması gerektiğini,biliyorsak da doğrusunu anlatmalıyız.Bu bizim dinibir görevimizdir.Hepimizin Allah yolunda olması ve salih amel işlemesi dileğiyle...