HER VEFAT HABERİ
Şöyle geçmişimin muhasebesini yapıyorum da, ta derinlerden yutkunamıyorum.
Dil’im damağım kuruyor..
Dil’e kolay; 50 yıllık hayat törpümde neler saklı.
Beyin denilen dimağımda neler var neler..!
En güzel yıllarımda kimler vardı,şimdi kimler kaldı..!
Hafızamı yokluyorum.
Arvasi hocam, Necip Fazıl Üstad’ım,Gün Sazak bey’im,Zakir Alkan’ım,
Yaşar Canıkligil’im, Erhan Cengiz’im, Ömer uyan’ım,Ferhat Tüysüz ve Velican Oduncu’m,
Hulusi balkıs’ım, İsmet Şahin’im, Yaşar Topçu’m, Murat Kılıç’ım, Yusuf bahri genç’im ve
Diğer şehitlerim uçmağın sonsuz ebedine yol aldıklarında ben delikanlı çağımda öksüz kaldım….Ardında bende kalan o güzel yaşanmış anılar…
Ya sonra ya sonra..
Çile güzergahına doğru yol almaya devam..
Kan, gözyaşı ve zindan dolu geceler…
Postallar arasında geçen bir ömür…
Hücrelerden kalkıp yıldızlarla yarışmacasına giyilen gelinlikler..
Çocukluğu yaşayamadan büyümek..
Büyürken omuzlara alınan yüklü dağlar.
O dağlar ki, nice sevdaların saklı olduğu,nice umutların dolduğu,
Yunus’ca sevgiler…
Türk’lük gurur ve şuuru içinde İslam’la yaşayan bedenler…
Kanımız aksada zafer islam’ın diyen yiğitler…
Yıllar cüce’leştimi ne…!
Yoksam Cüceler devleştimi ne…
Dev aynasına bakar olduk,cüce bir kahinat olduğumuzu unuttuk.
Asıl kahinat yücelerden bir yüce…
Evimin balkonundan seyre daldım koca görünen şehri.Bir tarafta ağlayanları,bir tarafta gülenleri gördüm..
İnsanlar koşuşturmacada hummalı bir hareketlilik ..Kimi hastaneye,kimi işine,
kimi ceazeye..
Heyhat bir koşturmaca varki sormayın koca şehirde.
Şehir çok kalabalık ama ben yalnızım.
Kimse kimseyi göremez oldu.
Sıla-İ Rahim yok oldu…!
Ezan seslerine değilde, Müzik seslerine,eğlence seslerine doğru koşarcasına gidiyor insanoğlu….
İnsanlar etrafta koştura dursun ben balkondan seyre devam edeyim…
O ne, uzaklarda ta uzaklarda el sallayan eski ağabeylerim, eski arkadaşlarım gel gel diyor…!
Mehmet Pak,Mehmet Gül,Lezzet ana sanki bana umut sallıyor…!
Birden irkildim aklıma geçen yıl’larda nacizane kaleme aldığım ; Cenazeme Geliniz, geldi aklıma…!
“Hiç beklenmedik bir ölüm!” bu, değil mi?...(Halbuki her an yanımızda)
“Vakitsiz”
“Erken!”
“Sürpriz!”
(Unutmak İhanettir) diyen adam…..!
Her vefat haberi, şimdi hangi arkadaşımı yolcu edeceğim,demekle geçmeye başladı..
Ya bu beklemek de sabır isteyen bir hayat.
Biliyorum kimileriniz okurken sıkıldınız.
Kimilerinizde hüzün doldunuz..
Her ikinizde hakkınızı helal ediniz bizlere…
Sıkılanlara unut derim.
Hüzünle dolanlara da Umut derim…
Yusufiyeli Cengiz Akyıldız