VELİCAN ODUNCU 18 TEMMUZ 1988 RUHU ŞAD OLSUN...UNUTMADIK

Atayurt Türkistan'dan Türkiye'ye göç eden bir ailenin çocuğu olarak 1964 yılında dünyaya gelmişti Velican... O günler zor günlerdi; mevcut anayasal düzeni silah zoruyla değiştirip komünist rejimi kurduktan sonra Türkiye'yi sovyetler birliğine ilhak ettirerek Türk'ü moskof'a esir düşürmek hayali uğruna terör yaratan kızıl vatan hainlerinin kan döktükleri günlerdi... Ne milliyet tanırlardı, ne yurt, ne bayrak, ne de din... Beyni yıkanmış bu devlet düşmanlarının, kısaca "kölelik düzeni" şeklinde tanımlanabilecek komünizmi yaymak adına banka soygunculuğundan kundakçılığa, fidyecilikten gaspçılığa ve binlerce cinayete kadar her türlü suçu işleyerek topluma dehşet saldıkları günlerdi o günler...

Vatan sahipsiz değildi, bu gidişe "Dur!" diyecek birileri de vardı elbette... O yıllarda milliyetçi Türk gençliği, komünizm tehlikesinin önüne Türklüğün sarsılmaz burçları olarak dikildiler...

Velican da onlardan biriydi... Damarlarında taşıdığı saf Türk kanının etkisiyle henüz 13 yaşında vatan cephesindeki yerini alan bu yiğit, bir yıl sonra Pol-Der'li (12 Eylül öncesi komünist polisler tarafından kurulan dernek) satılmış hainler tarafından en ağır işkencelerden geçirilip üzerine bir sürü suç yıkıldıktan sonra cezaevine konuldu...

"Vatanı savunmak suçundan (!)" ötürü 80'li yılları zındanlarda geçirmiş büyüklerimizle yaptığımız sohbetlerin başlıca konusu onların mapushane hatıraları olurdu. Bazen gülümseyerek, kimi zaman da hüzün içerisinde dalıp giderek aktardıkları hatıralarının içerisinde Velican'ın da adının geçmemesi mümkün mü? Adı efsane haline gelmiş bu ülkü devini biraz olsun tanıyabilmek için merakla sorduğumuz soruların karşılığında, O'nun ne yaman bir yiğit olduğu anlatılırdı. Fırtına gibi esermiş cezaevlerinde, yanına solcu mahkum yaklaşamazmış. Ülkücülerle komünistlerin sözde kaynaştırılmak amacıyla aynı koğuşlara konulduğu dönemde, Velican'ın boş vakitlerini komünist mahkumlardan oluşturduğu ekibe avluyu süpürtüp, yerlere paspas çektirerek geçirdiğini gülerek anlatırlardı. Davadan dönen birkaç kişiye kestiği cezaları ise buruk bir sesle...

Kendisiyle aynı koğuşta bulunan iki tane kahpe, 26 Mart 1988 gecesi ellerinde şişlerle uykusunda saldırdılar O'na... Türkistan'ın has evladı Velican Oduncu, 14 yaşında girdiği cezaevinden, 24 yaşında şehitlik mertebesinde çıktı...

Mekanı Cennet olsun...

RUHU ŞAD OLSUN...UNUTMAK İHANETTİR...

Veliydi Can,hemde nasıl veliydi.
Ülkü için deliydi divaneydi
Zindanlarda açan Ülkü Gülüydü
Şehit olmuş ülküdaşım VELİCAN
Soldurmuşlar soldurmuşlar gülü can

Anavatandan gelip vatan topraklarında şehit düşen bu soylu , bu asil şehidimizi, yiğidimizi unutmadık ve unutmuyacağızda.
Ruhu şad, mekanı cennet olsun

VELİCAN ODUNCU AĞABEYİMİZİ ALLAHTAN RAHMET DİLİYORUM MEKANI CENNET RUHU ŞAD OLSUN ŞEHİTLER ÖLMEZ ÜLKÜCÜ ŞEHİTLER ÖLMEZ