ANNE
Aldırma anne ,yazıymış hüznüm
Kimse yazılan yazgıyı değiştiremedi ki
Bende öyleyim işte bir gül gibi boyun büktüm
Kaderimde yazılan yazgıya…
Çaresizim anne,yalnız kaldım
Gözyaşım karışıyor,gözyaşına
Elim yetmiyor,uzandığım dallar kırılıyor
Seninle açaçak tomurcukken,soldum
Şimdi ağlıyorum,
Bir zalimin hançeriyle sırtımdan vuruldum
Ben sahipsiz,garip kaldım güllerin ülkesinde
Anne,biliyorum bensiz gitmeyeceksin ülkene
İçimde kavrulan bir yara var anne
Bu acı var ya kaderimin yazgısı
Tutuşur tutuşur dünyamın ormanları
Yanar be anne kurduğum düş bahçeleri
Gecelerde yıldızlar bile parlamıyor anne dünyamda
Sessiz karanlıklarda yaşamaya alışığım galiba
Eksik kaldı bir tarafım, anne senin yokluğunda
Sevdiklerim gecelerimi zindan ettiler,anne
Saklasamda hüznümü sezişini bildim
Çocuklaşıp yapamadım nazımı ,saklayamadım anne
Yazılan yazgıyı kapatamadım,sahte gülüşlerimde
Her gece odamda ılık soluğuma,soğukluğumu karıştırdım anne
Bakışlarımdan söylersem yıkılma anne
Sararırdı benzim, nutkum tutuldu sustum
Şimdi ufuklarda kaybolan bir trene el saylıyorum
Ah! nice bayramlar bensiz; ruhum öksüz kalacak anne
Hayallerimin penceresine bir perde çekildiğini
Yüreğimde ihtilalin çoçukluğunu saklayacağını
Ağlamayı ağlarken unutacağım bil anne….
Affet beni beni anne yazılan yazgıya boyun eğeceğim
Tıpkı bir gül misalı….
---ÜLKÜCAN---